Duży poślizg pandemiczny | MAŁGORZATA CUP | Los Angeles

Od pewnego czasu odnoszę wrażenie, że wiele sytuacji próbujemy tłumaczyć wiru-sowym zamieszaniem. A w każdym razie, ja próbuję. Żyjemy sobie w tym „międzyczasie”, kiedy niektóre decyzje odkładane są na ten upragniony okres, kiedy „wszystko wróci do normalności”, „kiedy wszyscy się zaszczepimy”, „kiedy przestaniemy się obawiać, że wirus dopadnie nas w najmniej oczekiwanym momencie”. I nagle zdajemy sobie sprawę, że ten „czas” może wcale nie nastąpić za miesiąc czy dwa, a życie trzeba przeżyć, a nie przeczekać. Wygląda na to, że należy zacząć od zaraz.

Coroczne teksty poświęcone Wybitnym Polakom na Zachodzie USA stanowiły dla mnie olbrzymią przyjemność i cieszyłam się, kiedy mogłam Czytelnikom przekazać decyzje Kapituły, która wyróżniała – i miejmy nadzieję nadal będzie to czyniła – wspaniałych przedstawicieli biznesu, nauki, kultury, młodego pokolenia i ludzi o ponadprzeciętnych osobowościach, którzy posiadają polskie korzenie i z chęcią się do nich przyznają. To naprawdę niezwykle fascynujące (i inspirujące) doświadczenie, kiedy poznaje się osoby oddane temu, co robią i potrafiące zmieniać rzeczywistość, jednocześnie nie tracąc gdzieś po drodze swojego pięknego człowieczeństwa. Chyba szczególnie w tym trudnym dla wszystkich okresie ważne jest, byśmy pamiętali, jak wspaniałych ludzi mamy dookoła siebie. I ponownie o nich opowiedzieli.

Światowa edycja Konkursu “Wybitny Polak” przeprowadzana jest bezpośrednio przez Fundację Polskiego Godła Promocyjnego i połączona jest organizacyjnie z Konkursem „Teraz Polska”. Jej laureatami zostają osoby, których działalność i osiągnięcia zyskały międzynarodowe uznanie. Kandydatów do nagrody rekomendują członkowie Kapituły oraz organizacje społeczne i samorządowe współpracujące w tym zakresie z Fundacją.

Spośród laureatów wszystkich regionalnych edycji oraz kandydatur wskazanych przez organizacje krajowe Kapituła dokonuje ostatecznego wyboru laureatów światowej edycji Konkursu. W niniejszym artykule przedstawiamy laureatów wybranych w edycji Konkursu 2020 WYBITNY POLAK na Zachodzie USA.

Gratulujemy wszystkim Laureatom wyróżnionym w tej edycji!

Kiedy w lutym 2020 r. Kapituła Konkursu Wybitny Polak na Zachodzie USA zebrała się, by po raz szósty przyznać wyróżnienia, nikt nie miał zapewne świadomości, że to ostatnie dni „wolności”. Wspaniała rozmowa o kandydatach, gorąca dyskusja, czasem spory, zawsze jednak kończące się porozumieniem. Potem krótki okres oczekiwania, kiedy w maju, zawsze podczas Święta Konstytucji, wręczane były w Los Angeles wyróżnienia. Ubiegłoroczna procedura zakończyła się na dokonaniu wyboru Wybitnych. Z ogłoszeniem nazwisk wyróżnionych Kapituła czekała najpierw do listopada licząc, że być może uda się wręczyć statueki Wybitnym w czasie Święta Niepodległości. Kiedy stało się jasne, że to może się nie udać, zapadła decyzja, bo poczekać jeszcze chwilę i ogłosić wyniki wyborów Kapituły w maju 2021, łącząc laureatów z obu lat. Coraz częściej jednak wszyscy zadajemy sobie pytanie, kiedy naprawdę będzie można powrócić do dawnych rytuałów (nawet w maseczkach na twarzy) i wiele wskazuje na to, że najbliższy maj nadal może nie dać tej możliwości. A skoro trzeba życie przeżyć, dość czekania! Pozwalam sobie zatem w imieniu Kapituły Wybitnego Polaka na Zachodzie USA przedstawić Państwu laureatów konkursu w roku 2020.

Kategoria Nauka – prof. Jerzy Rozenblit

Wybitny naukowiec, którego opracowania i artykuły cytowane są na całym świecie, wspaniały pedagog, profesor w dziedzinie inżynierii elektrycznej i komputerowej oraz profesor chirurgii. A przy okazji szalenie skromny, wrażliwy człowiek, oddany pomocy tym, którzy jej potrzebują oraz utalentowany fotograf. Kiedy poznałam pana profesora wiele lat temu, pokazał mi swoją pracownię chirurgiczną na Uniwersytecie Arizony w Tucson, gdzie studenci mogli ćwiczyć umiejętności manualne w warunkach niezwykle zbliżonych do realiów stołu operacyjnego. Miałam przy tej okazji szansę wzięcia do ręki szkoleniowego skalpela i okazało się wówczas, że mój pacjent niestety nie przeżyłby na pewno, bowiem zdolności w kierunku chirurgii nie posiadam żadnych. Pan profesor był jednak wyrozumiały i opowiedział o swoich projektach z pogranicza inżynierii i chirurgii, w szczególności tych, które dotyczą współpracy z Uniwersytetem Wrocławskim oraz kilkoma innymi uczelniami w Polsce. Kiedy poprosiłam go o bliższe określenie jego specjalności odparł z humorem: „jestem prawdopodobnie najlepszym lekarzem wśród inżynierów i najlepszym inżynierem wśród lekarzy”. Coś w tym jest, bowiem z wielkim zacięciem, pasją i zrozumieniem tematu opowiada o kwestiach dotyczących obu dziedzin.

Wspomniane wcześniej laboratorium jest autorskim dziełem pana profesora. Jest to pracownia oparta na modelach dotyczących projektowania i analizy kompleksowych systemów komputerowych, projektów z pogranicza sprzętu i jego oprogramowania oraz modelowania symulacyjnego. Dzięki staraniom pana profesora – a przede wszystkim jego naukowej renomie – laboratorium utrzymywane jest między innymi z grantów Nardowej Fundacji Naukowej, armii amerykańskiej, NASA czy firm takich jak Siemens, Rockwell oraz McDonnel Douglas. Obecnie najważniejszym projektem jest system doskonalenia umiejętności chirurgicznych sterowanych komputerowo.

Profesor Rozenblit znany jest w światowych kręgach akademickich nie tylko z ponad 200 opublikowanych prac naukowych, ale także niezwykłej aktywności na forum konferencyjnym – wielokrotnie brał udział w międzynarodowych sympozjach, był ich organizatorem lub przewodniczącym. Udziela się także w wielu uniwersyteckich komisjach naukowych. Służy jako dyrektor Life-Critical Computing System Initiative, która to jednostka zajmuje się badaniami nad poprawą niezawodności i bezpieczeństwa technologii stosowanych w opiece zdrowotnej i aplikacjach krytycznych dla życia.

Swoją naukową karierę prof. Jerzy Rozenblit rozpoczął na Wrocławskiej Politechnice, gdzie otrzymał tytuł magistra na wydziałe informatyki i inżynierii. Kontynuował studia na Wayne State University i tam również uzyskał tytuł magistra. Na tym samym uniwersytecie doktoryzował się w dziedzinie informatyki. W zakresie jego zainteresowań znajdują się szczególnie sztuczna inteligencja, inżynieria systemów komputerowych, języki programowania, inżynieria oprogramowania, a także struktury danych oraz algorytmy. W swojej karierze naukowej czas dzieli między projektowanie i analizy systemów kompleksowych, modelowanie i symulację komputerową, mało inwazyjne operacje chirurgiczne wspomagane komputerowo, a także zastosowanie technologii komputerowych w medycynie klinicznej i akademickiej.

Pozwoliłam sobie zerknąć na oceny wystawiane panu profesorowi przez jego własnych studentów. Zwracają szczególną uwagę na to, że profesor Rozenblit zachęca ich do samodzielnego poszukiwania rozwiązań zadanych tematów, inspiruje do pracy, daje wiele swobody, ale jednocześnie jest nieskończonym źródłem wiedzy, oddanym swojej naukowej i edukacyjnej misji. Bardzo często przewijała się opinia o profesorze Rozenblit jako o „jednym z najlepszych profesorów na uczelni”. Większość studentów powróciłaby z chęcią na wykłady profesora!

Nic w tym dziwnego, bowiem zapytany o to, co w życiu jest dla niego najważniejsze, odparł po prostu: „to, jakimi  jesteśmy dla innych...”

Kategoria Biznes – Mieczysław Michael Wanasz

Kiedy w 1973 r. pan Wanasz, jako absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej wylądował w Minneapolis, w kieszeni miał 25 dolarów, a znajomość języka angielskiego była – mówiąc oględnie – ograniczona. To jednak, czego brakowało, szybko nadrobił ambicją i pracowitością. W krótkim czasie uzupełnił braki językowe, zdobył dodatkowe wykształcenie, ożenił się, podjął pracę przy projektowaniu generatorów, a następnie próbował wspólnie z żoną szczęścia w biznesie – założyli sklep z upominkami i salon kosmetyczny, jednak obie firmy nie przetrwały próby czasu. W 1981 r. państwo Wanasz przeprowadzili się do Denver w Kolorado, gdzie pan Wanasz został menadżerem w firmie Over-Lowe. Niebawem firma została sprzedana, ale w spadku po niej zostało wiele niedokończonych zamówień, zatem pan Wanasz podjął się produkcji elementów instalacji drogowych, podnajął od Over-Lowe hale produkcyjne i założył własną firmę WANCO Inc. Dzięki usprawnionej technologii i poprawie projektów technicznych firma mogła konkurować o rynek zbytu z innymi graczami i wspaniale sobie radziła. Na tyle dobrze, że już niebawem odkupiła dawną firmę Over-Lowe po bardzo atrakcyjnej cenie. To stanowiło kolejny element napędowy dla WANCO, która rozpoczęła prawdziwy podbój rynku amerykańskiego. W 1998 r. firma przeprowadziła się do Arvady w Kolorado, gdzie działa do dziś.

WANCO Inc. produkuje urządzenia pozwalające na zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, informacje i kierowanie ruchem ulicznym przy pomocy elektronicznie i komputerowo sterowanych tablic i znaków świetlnych. Firma produkuje ponadto instalacje oświetleniowe dla placów budów, robót drogowych czy imprez masowych, jak i ruchomych wież obserwacyjnych, monitorujących obiekty przy pomocy zdalnie sterowanych kamer. Zakład, w którym obok członków rodziny pana Wanasza zatrudnionych jest około 250 osób, dynamicznie się rozwija. Kilka lat temu została wybudowana nowa hala produkcyjna wysokiej technologii, co pozwoliło na zatrudnienie dodatkowej załogi. Kiedy WANCO powstało w 1984 r., była to niewielka firma rodzinna, która praktycznie co roku zwiększała swoje obroty o 25%. Dziś jest wielomilionowym przedsięwzięciem biznesowym, amerykańskim numerem jeden w swojej branży, kontroluje ponad 35% rynku amerykańskiego w dziedzinie bezpieczeństwa drogowego. Firma sprzedaje swoje produkty do wszystkich stanów USA, ale można je także spotkać w Hong Kongu, Australii, Turcji czy Kuwejcie. WANCO zadziwia sprawnością prowadzonej tam produkcji, ale także niespotykaną wprost czystością i porządkiem. Jeden z najnowszych produktów – naczepy nadzoru – pozwalają budowlańcom na obserwowanie jednocześnie kilku placów budów, a to dzięki systemom przenośnych kamer umieszczanych na specjalnych podwyższanych stanowiskach.

Pan Mieczysław Wanasz jest dumny ze swojego sukcesu i ma ku temu wszelkie powody. Przez wszystkie lata istnienia firmy wkładał w nią wiele pracy, wysiłku całej rodziny, ale przede wszystkim wiedzy i pomysłów, które zapewniły obecną pozycję na rynku. Sukces finansowy nie jest jednak najważniejszą satysfakcją pana Mieczysława – najbardziej cieszy go fakt, że może powiedzieć „Polak potrafi!”. To wpisuje się w jego życiowe credo: „Bardzo ważna jest dla mnie praca zawodowa, dobór właściwego zespołu współpracowników, współpraca międzynarodowa, a przede wszystkim  jasne widzenie i określanie kolejnych celów, realizowanych wspólnie z załogą mojego przedsiębiorstwa. Równie ważna jest dla mnie rodzina: dbam o jej wykształcenie, sukcesy i właściwy rozwój.”

„Życie Kolorado” szczyci się wieloletnią przyjaźnią pana Mieczysława – finansowo wspiera nasz miesięcznik od lat, za co jesteśmy ogromnie wdzięczni, bowiem między innymi dzięki panu Wanaszowi możemy co miesiąc spotykać się z Państwem. Dotacje osób dobrej woli, które jak pan Wanasz pozwoliły już nie raz przterwać nam najgorsze kryzysy, są nie tylko podstawą budżetową wydawnictwa, ale przede wszystkim zawsze dają nam moralne wsparcie i świadomość, że są ludzie, którym zależy na kontynuowaniu pracy „Życia Kolorado”. W imieniu całego zespołu serdecznie gratulujemy wyróżnienia, Panie Mieczysławie!

Kategoria Wybitna Osobowość – Tad Taube

Pan Tad Taube bez wątpienia należy do grona najbardziej rozpoznawalnych osób w Kalifornii, ale zapewne także poza jej granicami. Od 2007 r. pełni rolę konsula honorowego RP w rejonie Zatoki San Francisco. Jest filantropem i odnoszącym sukcesy biznesmenem. Jest też osobą wpływową i doskonale poruszającą się po trudnych gruntach politycznych czy społecznych. Szalenie aktywny, dzieli swój czas pomiędzy rodzinę, działalność filantropijną, zamiłowanie do opery i tenisa oraz budowanie polsko-żydowsko-amerykańskich mostów.

Urodził się w Krakowie w 1931 r. Wraz z rodzicami opuścił Polskę tuż przed wybuchem II wojny światowej i osiadł w USA. W rozmowach często wspomina te trudne czasy, zawsze podkreślając swoje polskie, krakowskie korzenie. Rodzina na kilka miesięcy zatrzymała się w Nowym Jorku, jednak wkrótce wyjechali do Los Angeles. Tu Tad Taube stał się młodocianym aktorem w filmach firmy Metro-Goldwyn-Meyer – grał między innymi polskie dziecko, które walczy z nazistowskim kolegą czy rosyjskiego chłopca, który ucieka przed Niemcami. Tak zarobił pierwsze w życiu pieniądze. Jego mentor i ojciec w jednej osobie wybrał dla niego edukację na wydziale inżynierii przemysłowej na Uniwersytecie Stanforda. Po jej zakończeniu Tad Taube został wezwany do odbycia służby wojskowej – służył w eskadrze komunikacyjnej. Następnie pracował w Lawrence Livermore National Laboratory, która to firma stanowiła forpocztę przemysłu półprzewodników w Dolinie Krzemowej. Kolejnym krokiem było rozpoczęcie własnej działalności w dziedzinie nieruchomości i zaangażowanie się w prace filantropijne.

Zarządza trzema fundacjami – Fundacją Koret, Fundacją dla Żydowskiego Życia i Kultury im. Taubego oraz Funduszem Rodziny Taube. Wszystkie one wspierają wiele organizacji i przedsięwzięć z dziedziny sztuki, sportu, kwestii obywatelskich czy żydowskie instytucje kulturalne. Jednym z największych osiągnięć Tada Taube było zebranie około 16 milionów dolarów na powstanie Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie, swego rodzaju pomnika, świadczącego o nierozerwalnej wspólnocie losów narodu polskiego i żydowskiego. Pracował na rzecz wielu instytucji edukacyjnych w ich radach nadzorczych, w tym Uniwersytetu San Francisco, Instytutu Hoovera czy Radzie Sportowej Stanforda. Pieniądze, które dzięki swoim zdolnościom menadżerskim wypracował między innymi w założonej przez siebie firmie Woodmont Companies zajmującej się nieruchomościami, wykorzystuje zgodnie z ideą, iż należy się nimi posługiwać tak, by zabezpieczyć byt rodziny, ale również by wspierać ludzi i idee, które mają szansę na sukces, ale brak im początkowego zaplecza. Fundacje zarządzane przez Tada Taube wydały ponad 80 milionów dolarów między innymi na rzecz Uniwersytetu Stanforda, częściowo dzięki nim powstały stadiony tenisowy i amerykańskiego futbolu, Instytut Hoovera czy Centrum Studiów Żydowskich imienia Taube.

W działalności filantropijnej Tad Taube nie zapomina o Polsce. Szczególne miejsce na polskiej mapie zajmuje oczywiście Kraków. Od lat wspiera funkcjonujące tam Centrum Społeczności Żydowskiej oraz coroczny Festiwal Kultury Żydowskiej. Dotacje otrzymuje także warszawski Żydowski Instytut Historyczny. W wielu wystąpieniach podkreślał, że Polska była miejscem największego w dziejach świata ludobójstwa dokonanego przez „tak zwanego cywilizowanego człowieka”. Dlatego właśnie chce być częścią odnowienia się życia żydowskiego w Polsce.

Kategoria Młody Polak – Julia Zuzanna Sokołowska

Młoda, utalentowana, odnosząca sukcesy, a na dodatek miła i atrakcyjna Polka mieszka od kilku lat w Los Angeles i tu zajmuje się pracą zawodową. Pani Julia jest kompozytorką, pianistką, zajmuje się orkiestracją, prowadzi własną firmę muzyczną Hollywood Arrangers, jest producentem muzycznym i aranżerem. W wolnych chwilach, śpiewa i to naprawdę pięknie. Kocha jazz, dlatego wybrała studia w dziedzinie kompozycji jazzowej na Berklee College of Music i Uniwersytecie Północnego Teksasu.

Mimo młodego wieku Julia Sokołowska pracowała już dla wielu dużych graczy rynku telewizyjnego, między innymi dla sieci PBS, tworząc oryginalną muzykę do serii telewizyjnych i filmów („The Whistle”) czy Jay Leno przy jego wieczornym programie. W czasie współpracy z telewizją CBS wykorzystała swoje umiejętności gry na instrumentach klawiszowych, stworzyła także własną aranżację. Skomponowała i zaaranżowała muzykę na potrzeby filmu animowanego studia Disneya „Destino”, która to krótka animacja sama w sobie jest już niezwykłym projektem. Prace nad nią rozpoczęły się w 1945 r. Pierwotnie „Destino” powstawało we współpracy Walta Disneya i Salvadora Dali. Dopiero po upływie 58 lat, w 2003 r. film ostatecznie ukończono i pokazano szerokiej publiczności. Muzyka, jaką skomponowała pani Julia, jest wspaniałą ilustracją emocji ukazujących się na ekranie.

Wśród gwiazd, z którymi koncertowała wymienić należy takie nazwiska, jak Rod Stewart, David Foster, Anthony Hamilton czy Kendrick Lamar. W latach 2014-2017 jej piosenka „I’ll be loving you” podbijała serca słuchaczy radiowych USA.

Sukcesy odniesione w Stanach nie oznaczają zapomnienia o Polsce. Pani Julia stara się wspierać talenty muzyczne w kraju – w 2018 r. prowadziła warsztaty mistrzowskie w ośrodku Strefa Kultury w podwarszawskim Piasecznie.

Warto dodać, że nazwisko Pani Julii Sokołowskiej przewija się również przez pierwsze strony gazet branży muzycznej, między innymi za sprawą przyznawanych jej wyróżnień – jest laureatką nagrody Komedy i Amerykańskiego Stowarzyszenia Aranżerów Muzycznych i Kompozytorów. Prywatnie mówi: „Najważniejsza w moim życiu jest wiedza. Wiedza o świecie, wiedza o postępach w nauce, technologii czy sztuce, wiedza o ludziach i społeczeństwie, wiedza o samym sobie. Wiedza to skarb, który popycha nas wszystkich w przyszłość oraz pozwala nam na podejmowanie najlepszych decyzji każdego dnia”.

W 2020 r. Kapitule konkursu Wybitny Polak na Zachodzie USA nie udało się osiagnąć konsensusu w kwestii przyznania nagrody w dziedzinie kultury.

Ponowne obrady członków Kapituły odbędą się w bieżącym roku z pewnym opóźnieniem, jednak prace nad zbieraniem informacji o osobach polskiego pochodzenia, które wyróżniają się swoimi osiągnięciami ruszyły już na całego. Jak zawsze przy tej okazji Kapituła zwraca się do wszystkich Państwa z prośbą o nadsyłanie kandydatur tych, którzy w Państwa oczach na statuetkę Fundacji Teraz Polska zasługują w szczególny sposób. Ten trudny czas pandemiczny potrzebuje odrobiny jasniejszych promieni – niech będą nimi wyróżnienia dla tych, którzy nasze życie wzbogacają swoimi talentami, sukcesami, niezwykłymi darami czy osobowościami.

Propozycje kandydatur można nadsyłać

na adres e-mail:

wybitnypolak@gmail.com

w terminie do 31 marca 2021 r.

Dla przypomnienia – każdy ze zgłaszanych do nagrody musi wcześniej udzielić pisemnej zgody na przystąpienie do konkursu. W imieniu Kapituły proszę także o przesyłanie wraz ze zgłoszeniem szczegółowej informacji o kandydacie i jego osiągnięciach, które w szczególny sposób predystynują go do wyróżnienia.

Mając nadzieję na wiele inspiracji czerpanych od Wybitnych Polaków, życzę Państwu zdrowia i szybkiego powrotu do „normalności”.